Charakterystyka przedszkola integracyjnego

Przedszkole jest placówką, do której uczęszcza bardzo wiele małych dzieci. Znajdują tam one opiekę oraz mogą nabywać nowe umiejętności poprzez zabawę. Można wymienić różne rodzaje przedszkoli, jednak bardzo popularnym i polecanym ich rodzajem są przedszkola integracyjne. Do placówek o tym charakterze mogą uczęszczać zarówno zdrowe dzieci, jak i dzieci z wszelkiego rodzaju deficytami. Wśród nich można na przykład wymienić niepełnosprawność fizyczną, intelektualną czy też emocjonalną. Bez wątpienia jest to bardzo dobre rozwiązanie dla każdego dziecka.

Jak wybrać przedszkole?

Wybór odpowiedniego przedszkola nie jest tak prostą sprawą, jak to się na początku wydaje. Przede wszystkim podczas podejmowania odpowiedniej decyzji należy zwrócić uwagę na kilka istotnych parametrów. Należy zwrócić uwagę na to, w jakim nurcie funkcjonuje dane przedszkole, czyli czy stosuje kary oraz nagrody oraz jakie jest w nim podejście do rozwiązywania konfliktów. Kolejnym istotnym czynnikiem jest proces adaptacji. Warto dowiedzieć się, jak on przebiega, a także czy akceptujemy taki stan rzeczy. Następnym elementem są dostępne w przedszkolu zajęcia oraz specjaliści, którzy są w nim zatrudnieni. Należy również zwrócić uwagę na jakość posiłków oraz warunki lokalowe, które panują w danym przedszkolu.

Czym jest przedszkole integracyjne?

Wśród różnych rodzajów przedszkoli bez wątpienia można wyróżnić przedszkole o charakterze integracyjnym. Z całą pewnością będzie to bardzo dobry wybór dla każdego dziecka, ponieważ posiada szereg zalet. Do przedszkola integracyjnego mogą chodzić zarówno zdrowe dzieci, jak i takie, które mają różnego rodzaju problemy czy schorzenia. Wśród deficytów, które mogą wystąpić u dzieci można w szczególności wyróżnić niepełnosprawność fizyczną oraz niepełnosprawność intelektualną. Tego rodzaju dzieci wymagają specjalnej uwagi opiekuna w przedszkolu. Wszystkie dzieci znajdują się w tej samej grupie, która jest odpowiednio dostosowana względem wieku. Dzięki temu dzieci mogą się wspólnie bawić oraz poznawać świat.

Dla kogo jest przedszkole integracyjne?

Do przedszkola integracyjnego mogą uczęszczać wszystkie dzieci, zarówno zdrowie, jak i z różnego rodzaju problemami. Wśród różnych rodzajów niepełnosprawności można wymienić zarówno niepełnosprawność fizyczną, intelektualną oraz umysłową. Może ona występować w różnych stopniach, od lekkiego do ciężkiego. Dzieci z wszelkiego rodzaju deficytami uczęszczają do tej samej grupy przedszkolnej, co dzieci zdrowe. Dzięki temu uczą się współpracy oraz mają możliwość wspólnej zabawy. Jest to bardzo dobre rozwiązanie dla wszystkich dzieci, ponieważ uczą się one tolerancji na problemy innych. Wszystkie dzieci, które znajdują się w tej samej grupie mają wspólne prawa oraz obowiązki.

Zalety przedszkola integracyjnego

Z całą pewnością przedszkole integracyjne ma szereg zalet. Przede wszystkim zabawa oraz nauka w tego rodzaju przedszkolu ma bardzo duży wpływ na rozwój każdego dziecka. W przedszkolach integracyjnych grupy liczą dużo mniej osób niż w przedszkolach tradycyjnych, bo bez wątpienia jest korzystne dla każdego dziecka. Dzięki temu lepiej mogą one współpracować ze sobą, a także z nauczycielem. Istotne jest również to, że w tego rodzaju przedszkolach najczęściej znajduje się więcej nauczycieli niż jeden. Zazwyczaj jest ich dwóch, dzięki czemu łatwiej im zaopiekować się wszystkimi dziećmi. Dzieci w przedszkolu integracyjnym mają także spotkania z różnego rodzaju specjalistami, wśród których można wyróżnić psychologów, logopedów, fizjoterapeutów czy też pedagogów specjalnych.

Adresy przedszkoli integracyjnych

Przedszkola integracyjne w Warszawie https://www.piccolo.waw.pl/przedszkole-dla-dzieci-niepelnosprawnych

1. We Francji oraz Włoszech zamiast Dnia Dziecka obchodzi się Dzień Rodziny. Pieczone są ciasteczka z wróżbami, a rodzice spełniają małe zachcianki swoich pociech i obdarowują je prezentami. Brzdące przez cały dzień noszą także papierowe korony. We Włoszech propagowana jest pewna ciekawa tradycja: odpowiedzialną za przynoszenie słodyczy grzecznym dzieciom jest wróżka o wyglądzie wiedźmy; z kolei niegrzeczne maluchy otrzymują węgiel. Brzmi znajomo?

2. Święto dzieci w Szwecji różni się znacznie od tego, które znamy. Przede wszystkim nie obdarowuje się maluchów prezentami. Dla Szwedów jest to dzień, w którym głośno porusza się kwestie dotyczące najmłodszych, takie jak np. szkolnictwo czy prawa dziecka.

3. Najbardziej egzotycznie Dzień Dziecka obchodzą Japończycy. Chłopcy swoje święto spędzają ze swoimi ojcami, z którymi wykonują papierowe hełmy samurajskie, szyte są także proporce przedstawiające karpie (symbol sukcesu w życiu i odwagi), które są następnie wywieszane na dachach domostwa. Karpie symbolizują ilość członków rodziny – duże ryby oznaczają rodziców, mniejsze – synów. Dziewczynki świętują, robiąc z rodzicami lalki ubrane w tradycyjne japońskie stroje, wybierając się na wystawy papierowych lalek czy teatrzyki.

4. Podczas tureckiego Dnia Dziecka dzieci puszczają latawce, śpiewają i tańczą w strojach narodowych. Tego dnia mają także wstęp do parlamentu.

Dzień Dziecka w Niemczech obchodzi się dwa razy!

Niemieckie dzieci to szczęściarze! Świętują dwa razy w roku! Pierwszy Dzień Dziecka w Niemczech przypada 1 czerwca, a drugi – 20 września. O przyczynach tej podwójnej dawki szczęścia pisaliśmy wyżej. W praktyce wygląda to tak, że landy wschodnie świętują w czerwcu, a zachodnie – we wrześniu.

Obchody Dnia Dziecka w Niemczech (Kindertag) są bardzo podobne do polskiego święta. Szkoły organizują specjalne wydarzenia dla dzieci i rodziców, nie brakuje festynów, najmłodsi spędzają ten czas z rodzicami, zajadają się słodyczami i dostają prezenty.

Tradycją jest największy festyn dla dzieci. Odbywa się on 1 czerwca na Alexanderplatz w Berlinie.

Królewski Dzień Dziecka we Włoszech

Dzień Dziecka we Włoszech przypada już 6 stycznia i nazywany jest Dniem Rodziny. Dzieciaki jedzą z rodzicami uroczystą kolację. Niecierpliwie przebierają nogami pod stołem, bo po posiłku czekają na nich prezenty, słodycze i spełnianie zachcianek przez cały dzień. Zakłada im się wtedy na głowę papierowe korony. Dzieci traktowane są po królewsku!

Inną tradycją, również kulinarną, są ciasteczka z wróżbą. To wróżby dla dzieci na nadchodzący rok. Ich treść dotyczy przede wszystkim spraw związanych ze szkołą – tego, co dzieciom jest najbliższe.

Dzień Dziecka (Dzień Rodziny) we Francji – wróżby i podarunki

Obchody Dnia Dziecka we Francji są zbliżone do tych włoskich. Święto też funkcjonuje pod nazwą Dnia (Święta) Rodziny. Francuskie dzieci również świętują 6 stycznia. Dostają też ciasteczka z wróżbą i drobne podarunki. Zwyczaj ten nawiązuje do obdarowywania małego Jezusa przez Trzech Króli.

We Francji, podobnie jak we Włoszech, dzieci jedzą odświętną kolację z rodziną, po której wkłada im się korony z papieru i spełnia życzenia.

W Polsce i innych byłych państwach socjalistycznych Międzynarodowy Dzień Dziecka obchodzony jest od 1950 w dniu 1 czerwca. Po raz pierwszy zorganizowano go w związku z akcją zbierania podpisów pod Apelem sztokholmskim.

Od 1952 stało się świętem stałym. Jego inicjatorem jest organizacja zwana International Union for Protection of Childhood, której celem było zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom z całego świata. Od 1994 tego dnia w Warszawie obraduje Sejm Dzieci i Młodzieży.

Z okazji Dnia Dziecka w szkołach często obchodzony jest dzień sportu; np. poprzez organizowanie rozgrywek międzyklasowych.

Przed II wojną światową z inicjatywy Polskiego Komitetu Opieki nad Dzieckiem od 1929 roku w dniu 22 września obchodzono Święto Dziecka. Tego dnia po mszach w kościołach dzieci udawały się do szkół na uroczyste akademie, a następnie na przygotowane wycieczki i zabawy, w czasie których rozdawano słodycze, zakupione ze środków pozyskanych ze zbiórek publicznych.

Nie wszyscy mali obywatele świata obchodzą swój dzień 1 czerwca. Nawet w Polsce nie zawsze wtedy świętowano. Pierwszy Dzień Dziecka w Polsce świętowano w 1929 roku. Do roku 1952 przypadał on 22 września. W tamtych czasach po mszy dzieci udawały się na uroczyste akademie, wspólne wycieczki i zabawy. Dostawały słodycze kupione ze środków pozyskanych przez publiczne zbiórki.

Od 1952 roku zmieniono datę Dnia Dziecka na 1 czerwca. Tak ustaliły wspólnie państwa socjalistyczne, do których należała Polska.

Wschodnie Niemcy, podobnie jak inne kraje Bloku Wschodniego, obchodziły Dzień Dziecka 1 czerwca. Ale zachodnie – 20 września. Przymknięto na to oko i Niemcy do dziś świętują podwójnie.

W wielu krajach Dzień Dziecka wciąż świętuje się 20 listopada, czyli w rocznicę uchwalenia Deklaracji Praw Dziecka przez ONZ. Francuzi i Włosi świętują już w styczniu, a Japończycy mają podwójny Dzień Dziecka podzielony na płcie – dziewczynki obchodzą święto 5 maja, a chłopcy – 3 marca. Pozostałe kraje obchodzą Dzień Dziecka w indywidualnie ustalonych terminach.