Polsko-ukraińskie e-booki i audiobooki dostępne za darmo do pobrania

“Gdzie jest Kuki?” oraz “Najlepszy przyjaciel” to e-booki powstałe w wyniku współpracy Fundacji Zaczytani.org oraz Fundacji Warbud – Warto Pomagać. Każdy z nich składa się z trzech części: bajki, scenariusza do bajkoterapii dla rodziców i edukatorów oraz części eksperckiej pt. “Integracja ukraińskich dzieci w polskich szkołach”. Obie publikacje dostępne są w dwóch wersjach językowych – polskiej i ukraińskiej – i można pobrać je za darmo ze strony https://bajkipolskoukrainskie.zaczytani.org/. Przygotowano także audiobooki, w nagraniach których udział wzięli wolontariusze z firmy Warbud S.A. oraz aktorka Joanna Jabłczyńska, od lat współpracująca z Fundacją Zaczytani.org.

Celem powstania obu bajek jest budowanie zrozumienia pomiędzy przedstawicielami dwóch kultur, które pod wpływem obecnej sytuacji geopolitycznej zderzają się na co dzień w niemal każdej polskiej szkole. We wrześniu 2022 roku aż 185 000 dzieci z Ukrainy rozpoczęło naukę w naszym kraju, zaś w sumie w Polsce przebywa aż 700-800 tys. Ukraińców w wieku szkolnym. Potrzeba korzystania ze specjalistycznych narzędzi, które pomogą im w adaptowaniu się do nowej sytuacji i budowaniu relacji, jest więc naprawdę wielka.

Trauma ukraińskich i nowe problemy polskich dzieci

Wiele dzieci, które przybyły do Polski po 24 lutego 2022 roku doświadczyło sytuacji traumatycznych – musiały przeczekać ostrzały i bombardowania w piwnicach, były świadkami śmierci, porzuciły znane sobie środowisko i w przepełnionych pociągach ewakuacyjnych wyruszyły w podróż do obcego kraju – stąd mogą u nich wystąpić objawy zaburzeń stresowych i adaptacyjnych,a nawet zespół stresu pourazowego.

Nie możemy jednak zapominać, że nowa sytuacja jest trudna również dla polskich dzieci. Najmłodsi mogą nie wiedzieć, dlaczego nagle dookoła pojawiło się tyle dzieci, które mówią w obcym języku, może wystąpić również zazdrość o to, że uchodźcy dostają za darmo zabawki, bilety do kina czy do parku rozrywki. Dzieci powtarzają też często krzywdzące, stereotypowe twierdzenia na temat Ukraińców, zasłyszane w domu lub w telewizji. Należy pamiętać, że te odruchy nie są przejawem złej woli, a braku zrozumienia i ograniczonej zdolności postawienia się na miejscu ukraińskich kolegów.

Budowanie porozumienia za pomocą bajek

Bajki “Gdzie jest Kuki?” i “Najlepszy przyjaciel” pomogą najmłodszym lepiej się rozumieć i porzucić wzajemne uprzedzenia. Ewelina Celińska-Kochaniec, kierownik Środowiskowego Ogniska Wychowawczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci na Bielanach tłumaczy, jak ważna jest rola bajek w pracy z dziećmi:

  • Bajkoterapia nie jest formą wykładu czy nauczania, jest raczej zaproszeniem do rozmowy na płaszczyźnie metafory, usytuowanej w lubianym i bezpiecznym świecie bajek. Dziecko może zinterpretować bajkę w zgodzie ze sobą i swoimi aktualnymi emocjami i potrzebami, ale ma też możliwość zrozumieć emocje, motywacje i sytuacje innych osób.

Autor obu bajek, Boguś Janiszewski, zastosował ciekawy trik: opisał tę samą historię z punktu widzenia Tarasa – chłopca z Ukrainy oraz Zuzi – małej Polki. Dochodzi pomiędzy nimi do sporu o zabawkę: kto ma rację, a kto jest “czarnym charakterem”? A może w ogóle nie ma czarnych charakterów, tylko spotykają się ludzie: z różnymi doświadczeniami, emocjami i przemyśleniami?

Część ekspercką napisała Olena Masyk – psycholożka i terapeutka traumy, współpracująca z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci, zaś opiekę merytoryczną nad całością sprawowała Paulina Godek z Fundacji Zaczytani.org. Sponsorem publikacji jest Fundacja Warbud – Warto Pomagać:

  • Jest to już trzeci wspólny projekt z Fundacją Zaczytani.org., po świetnie przyjętych Zaczytanych Ławkach i Zaczytanych Bibliotekach. Obecnie realizowana kampania wpisuje się w wartości i jeden z podstawowych filarów naszej działalności – edukację. Mądre projekty edukacyjno-społeczne, które umacniają dobre postawy, uwrażliwiają na drugiego człowieka, uczą tolerancji i współistnienia bez uprzedzeń, traktujemy jako inwestycję w przyszłość. Dlatego też już od 15 lat nie szczędzimy środków i angażujemy w formie wolontariatu naszych pracowników, wspierając wartościowe inicjatywy dla szkół i placówek opiekuńczo-wychowawczych – mówi Agnieszka Wąsowska, członek zarządu Fundacji Warbud – Warto Pomagać.

E-booki i audiobooki można pobrać za darmo ze strony internetowej https://bajkipolskoukrainskie.zaczytani.org/. Dodatkowo, zostaną wysłane do 14 000 placówek edukacyjnych w całym kraju, a także do fundacji i instytucji wspierających społeczność ukraińską w Polsce.

Misją Fundacji Zaczytani.org jest promowanie zaangażowanego czytelnictwa, edukacja społeczna i zwiększanie dostępu do literatury. Cele te realizowane są poprzez otwieranie bibliotek w szpitalach oraz instytucjach wsparcia społecznego, organizację corocznej Wielkiej Zbiórki Książek w całej Polsce, prowadzenie wolontariackich programów bajkoterapii. Dzięki zaufaniu i wsparciu ambasadorów, firm i instytucji Fundacja Zaczytani.org może dziś prowadzić działania w całej Polsce, budując lokalne społeczności skupione wokół książek i wzmacniając edukację czytelniczą.

Więcej informacji: www.zaczytani.org.

Dzień dziecka

Od kiedy obchodzimy Dzień Dziecka? W Japonii i Chinach zaczęto obchodzić to święto najwcześniej – japońskie tradycje datowane są na VIII wiek, a chińskie zwyczaje na rok 1926. Ale zanim dotarły do Europy minęło sporo czasu. W krajach słowiańskich to urocze święto zagościło dopiero w 1952 roku. Zapytaj swoich dziadków albo starszych rodziców, jak obchodziło się Dzień Dziecka za ich czasów. Czy pamiętają swoje pierwsze obchody i jak zmieniało się to święto?

Wiele państw zaczęło świętować Dzień Dziecka od 1959 roku. Wtedy ONZ uchwaliła Deklarację Praw Dziecka. Inne źródła podają wcześniejszą datę (1924 rok) – związaną z uchwaleniem Deklaracji Genewskiej przez Ligę Narodów. Deklarowano wtedy, że każde dziecko ma prawo do rozwoju i opieki, a „ludzkość powinna dać dziecku wszystko, co posiada najlepszego”.

W wielu krajach Dzień Dziecka został oficjalnie wpisany w tradycję w 1959 roku, w związku ze wspomnianym uchwaleniem przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) Deklaracji Praw Dziecka. Miało to miejsce 20 listopada i ten dzień stał się wówczas symboliczną datą Dnia Dziecka. Ale inicjatorzy tego święta uznali, że każdy kraj powinien ustalić własną datę święta, powiązanego historycznie i kulturowo z dziećmi.

Obchody Dnia Dziecka w Polsce mają przede wszystkim charakter zabawy i spędzenia czasu z bliskimi. Maluchy mają okazję wyjść do kina czy ZOO, a w wielu miejscowościach organizowane są festyny na świeżym powietrzu zorganizowane specjalnie dla najmłodszych. Zarówno w przedszkolach, szkołach, jak i w domach maluchy otrzymują prezenty i słodycze.

Jak to święto jest celebrowane w innych krajach? Poniżej zebraliśmy kilka ciekawostek dotyczących obchodów Dnia Dziecka na świecie:

  • We Francji oraz Włoszech zamiast Dnia Dziecka obchodzi się Dzień Rodziny. Pieczone są ciasteczka z wróżbami, a rodzice spełniają małe zachcianki swoich pociech i obdarowują je prezentami. Dzieci przez cały dzień noszą także papierowe korony. We Włoszech odpowiedzialną za przynoszenie słodyczy grzecznym dzieciom jest wróżka o wyglądzie wiedźmy; z kolei niegrzeczne maluchy otrzymują węgiel.
  • Święto dzieci w Szwecji różni się znacznie od tego, które znamy. Przede wszystkim nie obdarowuje się maluchów prezentami. Dla Szwedów jest to dzień, w którym głośno porusza się kwestie dotyczące najmłodszych, takie jak np. szkolnictwo czy prawa dziecka.
  • Najbardziej wyjątkowy Dzień Dziecka obchodzą Japończycy. Chłopcy swoje święto spędzają ze swoimi ojcami, z którymi wykonują papierowe hełmy samurajskie, szyte są także proporce przedstawiające karpie (symbol sukcesu w życiu i odwagi), które są następnie wywieszane na dachach domostwa. Karpie symbolizują ilość członków rodziny – duże ryby oznaczają rodziców, mniejsze – synów. Dziewczynki świętują, robiąc z rodzicami lalki ubrane w tradycyjne japońskie stroje, wybierając się na wystawy papierowych lalek czy teatrzyki.
  • Podczas tureckiego Dnia Dziecka dzieci puszczają latawce, śpiewają i tańczą w strojach narodowych. Tego dnia mają także wstęp do parlamentu.
  • Dzień Dziecka w Niemczech przypada nawet 2 razy w roku – 1 czerwca i 20 września. Wynika to faktu, że inaczej był on obchodzony w dwóch niemieckich państwach – NRD i RFN, istniejących przez zjednoczeniem tego kraju w 1990 roku. Po połączeniu Niemiec uznano, że nie warto wszczynać kłótni o to, który dzień jest lepszy i ustalono obchody Dnia Dziecka dwa razy w roku.

Stereotypowy Dzień Dziecka w Japonii

Japoński Dzień Dziecka świętuje się pod hasłem szacunku dla dzieci. Co ciekawe, obchodzi się go dwa razy w roku. Dziewczynki świętują swój dzień 3 marca, a chłopcy 5 maja. Wynika to z wieloletniej, japońskiej tradycji, pochodzącej z VIII wieku. Dziewczynki spędzają ten czas na festiwalu lalek, a chłopcy – samurajów. Domy udekorowane są lalkami, kwiatami śliwy i papierowymi karpiami na Dzień Chłopca jako przyszłej głowy rodziny.

Karp oznacza siłę i determinację – cechy, które japońska kultura przypisuje chłopcom. Karp przemienia się w smoka, czyli symbol dobroci. Również kolor papierowych ozdób ma znaczenie. Czarna ryba symbolizuje ojca, a czerwona – matkę. Z kolei niebieska ryba to syn – wywiesza się ich tyle, ile jest męskich potomków w danej rodzinie. Rodzice stawiają maszty z karpiami w celu zapewnienia synom błogosławieństwa i życiowej odwagi.

Dzień Dziecka w Holandii jest codziennie!

Holendrzy oficjalnie nie obchodzą Dnia Dziecka. Wychodzą z założenia, że każdy dzień powinien sprzyjać pomyślności najmłodszych. I potwierdzają to badania UNICEF-u: holenderskie dzieci są najszczęśliwsze na świecie. W badaniu wzięto pod uwagę warunki bytowe, finansowe, zdrowotne, bezpieczeństwo, edukację i relacje rodzinne. Aż 95% dzieci określiło siebie jako zadowolonych z życia!

1. We Francji oraz Włoszech zamiast Dnia Dziecka obchodzi się Dzień Rodziny. Pieczone są ciasteczka z wróżbami, a rodzice spełniają małe zachcianki swoich pociech i obdarowują je prezentami. Brzdące przez cały dzień noszą także papierowe korony. We Włoszech propagowana jest pewna ciekawa tradycja: odpowiedzialną za przynoszenie słodyczy grzecznym dzieciom jest wróżka o wyglądzie wiedźmy; z kolei niegrzeczne maluchy otrzymują węgiel. Brzmi znajomo?

2. Święto dzieci w Szwecji różni się znacznie od tego, które znamy. Przede wszystkim nie obdarowuje się maluchów prezentami. Dla Szwedów jest to dzień, w którym głośno porusza się kwestie dotyczące najmłodszych, takie jak np. szkolnictwo czy prawa dziecka.

3. Najbardziej egzotycznie Dzień Dziecka obchodzą Japończycy. Chłopcy swoje święto spędzają ze swoimi ojcami, z którymi wykonują papierowe hełmy samurajskie, szyte są także proporce przedstawiające karpie (symbol sukcesu w życiu i odwagi), które są następnie wywieszane na dachach domostwa. Karpie symbolizują ilość członków rodziny – duże ryby oznaczają rodziców, mniejsze – synów. Dziewczynki świętują, robiąc z rodzicami lalki ubrane w tradycyjne japońskie stroje, wybierając się na wystawy papierowych lalek czy teatrzyki.

4. Podczas tureckiego Dnia Dziecka dzieci puszczają latawce, śpiewają i tańczą w strojach narodowych. Tego dnia mają także wstęp do parlamentu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *