Sposób na niejadka

Twoje dziecko nie chce próbować nowych smaków, zwłaszcza warzyw i owoców? Martwisz się, że jego dieta jest zbyt uboga i nie zawiera odpowiedniej ilości składników odżywczych? Nie chcesz zmuszać swojej pociechy, ale już nie wiesz co robić? Poznaj 5 sposobów na to, jak zachęcić dziecko do otwartości na nowe smaki.

Po pierwsze atmosfera

Dobra atmosfera przy posiłkach to podstawa. Jedzenie powinno być dodatkiem do wspólnie spędzonego czasu, podczas którego buduje się prawdziwe relacje rodzinne. Nerwy i napięcia podczas posiłków mogą doprowadzić do sytuacji,
w której dziecko zacznie kojarzyć jedzenie z negatywnymi emocjami,
a w konsekwencji prowadzić do zaburzeń odżywiania, dlatego starajmy się ich unikać.

Przykład idzie z góry

Rodzice są niewątpliwie autorytetami dla swoich dzieci, ale czy zawsze zdają sobie
z tego sprawę? Dzieci to świetni obserwatorzy, dlatego zamiast tłumaczyć dziecku co powinno jeść, lepiej usiąść z nim do stołu i zainspirować je, dając odpowiedni przykład. Dzieci chętniej i odważniej sięgają po nowe smaki, jeśli widzą, że innym coś smakuje.

Wytrwałość

Brak zniechęcenia w wielokrotnym proponowaniu oraz kreatywność w formie podania produktów cennych w diecie dziecka mogą okazać się kluczem do sukcesu. Czasem dobry humor lub jego brak decydują o tym, czy dziecko sięgnie po dany produkt lub potrawę. Niektóre maluchy muszą kilkanaście razy spróbować danego produktu, by go zaakceptować, dlatego warto być wytrwałym i nie rezygnować po pierwszej, drugiej, a nawet piątej odmowie, zwłaszcza w kontekście warzyw.

Pomysłowość

Zdarza się, że dziecko ma zaburzenia sensoryczne i po prostu nie je pewnych potraw ze względu na ich fakturę czy konsystencję. To czas dla rodziców na wykorzystanie swojej pomysłowości w przemycaniu składników odżywczych w różnej formie. Dobrze sprawdzają się  smoothie, koktajle, fikuśne kanapki czy owoce pokrojone w ciekawy sposób. Przy tej okazji pozwól dziecku, niezależnie od wieku, samemu nakładać jedzenie na talerz, smarować kanapki, ubrudzić się i doświadczać. Dzięki temu będzie mogło się oswajać z nowymi smakami. Dzieci bardziej zwracają uwagę na estetykę dania, które dorosły zje z rozsądku lub dlatego, że zna jego smak. Pamiętajmy, że bardzo liczy się też jakość produktów, szczególnie warzyw i owoców, które powinny być świeże i od sprawdzonych dostawców. Takie można zamówić na www.barbora.pl.

Przewidywalność łatwiej zaakceptować

Rutyna w pewnych obszarach daje, nie tylko dzieciom, poczucie bezpieczeństwa, dlatego warto razem z pociechą przygotować jadłospis posiłków na cały tydzień oraz zaprosić do rodzinnego gotowania. Zapewni mu to poczucie decyzyjności
w pewnym obszarze, a także będzie okazją do wspólnego spędzenia czasu. W tym przypadku pomocne będą gotowe przepisy na www.barbora.pl, opatrzone apetycznymi zdjęciami potraw oraz określonym czasem przygotowania. Spróbujmy zacząć chociażby od przepisu na pożywne placuszki z serka homogenizowanego w kształcie królika:

https://barbora.pl/przepisy/kategoria/false/placuszki-z-serka-homogenizowanego

Jednym z częstych błędów popełnianych przez rodziców jest zachęcanie dzieci do jedzenia owoców i warzyw, za które czeka je nagroda w postaci słodkiej przekąski. Taka postawa może prowadzić do wykształcenia złych nawyków żywieniowych. Maluch zaczyna wówczas kojarzyć warzywo czy owoc jako produkty, które należy jeść „za karę” lub żeby zasłużyć na nagrodę. W zamian za to proponuję cierpliwe tłumaczenie, szukanie alternatyw, dawanie dobrego przykładu oraz wspólną zabawę, które są sprawdzonymi sposobami na próbowanie nowych smaków, w tym warzyw
i owoców, a także kasz czy ryb. Jeśli np. dane warzywo nie sprawdziło się jako dodatek do dania obiadowego, polecam je upiec albo przygotować w formie warzywnego kotleta, „przemycić” w zupie lub dodać do sosu i podać z lubianym przez większość dzieci makaronem lub w farszu z naleśnikami
mówi Magdalena Jarzynka-Jendrzejewska, dietetyk, ekspert ds. zdrowego żywienia, Barbora.pl

***

Barbora to największy internetowy sklep spożywczy w krajach bałtyckich, który od stycznia 2021 prowadzi działalność również w Polsce. 

Spółkanależy do Grupy Maxima, która w Polsce jest właścicielem sklepów Stokrotka.

Swoją działalność rozpoczęła na Litwie w 2014 roku. W efekcie dynamicznego rozwoju spółka uruchomiła ekspansję na kolejne rynki. W 2018 roku weszła do Łotwy i Estonii, zajmując w tych krajach wiodącą pozycję. Jej obroty w 2020 roku wzrosły ponad dwukrotnie i wyniosły 104 mln EUR. Spółka wyprzedziła swoich konkurentów stając się największym internetowym sklepem spożywczym oraz z artykułami codziennego użytku w krajach bałtyckich. W 2020r. Barbora wdrożyła zakrojony na szeroką skalę plan rozwoju na rynkach lokalnych.

Dzień dziecka

Oficjalna historia Dnia Dziecka sięga lat 50. XX wieku. Co ciekawe, w Chinach święto to zostało ustanowione znacznie wcześniej, bo już w 1926 roku. Chociaż Międzynarodowy Dzień Dziecka obchodzony jest w wielu krajach świata, nie zawsze przypada tego samego dnia.

W krajach słowiańskich, takich jak Czechy, Słowacja, Ukraina i – oczywiście – Polska, Dzień Dziecka obchodzony jest 1 czerwca. Dzieci w Turcji świętują 23 kwietnia, jednocześnie z Narodowym Świętem Niepodległości. U naszych zachodnich sąsiadów termin obchodzenia Dnia Dziecka jest kwestią problematyczną, a wynikło ze skomplikowanej historii tego kraju: W RFN dzień ten świętowany był 20 września, zaś w NRD – 1 czerwca. Po zjednoczeniu przyjęto oficjalnie, że Dniem Dziecka w Niemczech jest 20 września, jednak wiele osób i tak świętuje go 1 czerwca.

Ze zwyczaju świętowania odstają nieco Francja, Włochy i Japonia. We Francji oraz Włoszech 6 stycznia (a więc w święto Trzech Króli) obchodzi się Dzień Rodziny. Od 1948 roku oficjalnym Dniem Dziecka w Japonii jest 5 maja, jednak tradycja w tym kraju jest bardzo silna – nieoficjalnie 5 maja Japończycy świętują Dzień Chłopca, z kolei 3 marca Dzień Dziewczynki.

Dzień Dziecka w Niemczech obchodzi się dwa razy!

Niemieckie dzieci to szczęściarze! Świętują dwa razy w roku! Pierwszy Dzień Dziecka w Niemczech przypada 1 czerwca, a drugi – 20 września. O przyczynach tej podwójnej dawki szczęścia pisaliśmy wyżej. W praktyce wygląda to tak, że landy wschodnie świętują w czerwcu, a zachodnie – we wrześniu.

Obchody Dnia Dziecka w Niemczech (Kindertag) są bardzo podobne do polskiego święta. Szkoły organizują specjalne wydarzenia dla dzieci i rodziców, nie brakuje festynów, najmłodsi spędzają ten czas z rodzicami, zajadają się słodyczami i dostają prezenty.

Tradycją jest największy festyn dla dzieci. Odbywa się on 1 czerwca na Alexanderplatz w Berlinie.

Królewski Dzień Dziecka we Włoszech

Dzień Dziecka we Włoszech przypada już 6 stycznia i nazywany jest Dniem Rodziny. Dzieciaki jedzą z rodzicami uroczystą kolację. Niecierpliwie przebierają nogami pod stołem, bo po posiłku czekają na nich prezenty, słodycze i spełnianie zachcianek przez cały dzień. Zakłada im się wtedy na głowę papierowe korony. Dzieci traktowane są po królewsku!

Inną tradycją, również kulinarną, są ciasteczka z wróżbą. To wróżby dla dzieci na nadchodzący rok. Ich treść dotyczy przede wszystkim spraw związanych ze szkołą – tego, co dzieciom jest najbliższe.

Dzień Dziecka (Dzień Rodziny) we Francji – wróżby i podarunki

Obchody Dnia Dziecka we Francji są zbliżone do tych włoskich. Święto też funkcjonuje pod nazwą Dnia (Święta) Rodziny. Francuskie dzieci również świętują 6 stycznia. Dostają też ciasteczka z wróżbą i drobne podarunki. Zwyczaj ten nawiązuje do obdarowywania małego Jezusa przez Trzech Króli.

We Francji, podobnie jak we Włoszech, dzieci jedzą odświętną kolację z rodziną, po której wkłada im się korony z papieru i spełnia życzenia.

Od kiedy obchodzimy Dzień Dziecka? W Japonii i Chinach zaczęto obchodzić to święto najwcześniej – japońskie tradycje datowane są na VIII wiek, a chińskie zwyczaje na rok 1926. Ale zanim dotarły do Europy minęło sporo czasu. W krajach słowiańskich to urocze święto zagościło dopiero w 1952 roku. Zapytaj swoich dziadków albo starszych rodziców, jak obchodziło się Dzień Dziecka za ich czasów. Czy pamiętają swoje pierwsze obchody i jak zmieniało się to święto?

Wiele państw zaczęło świętować Dzień Dziecka od 1959 roku. Wtedy ONZ uchwaliła Deklarację Praw Dziecka. Inne źródła podają wcześniejszą datę (1924 rok) – związaną z uchwaleniem Deklaracji Genewskiej przez Ligę Narodów. Deklarowano wtedy, że każde dziecko ma prawo do rozwoju i opieki, a „ludzkość powinna dać dziecku wszystko, co posiada najlepszego”.

W wielu krajach Dzień Dziecka został oficjalnie wpisany w tradycję w 1959 roku, w związku ze wspomnianym uchwaleniem przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) Deklaracji Praw Dziecka. Miało to miejsce 20 listopada i ten dzień stał się wówczas symboliczną datą Dnia Dziecka. Ale inicjatorzy tego święta uznali, że każdy kraj powinien ustalić własną datę święta, powiązanego historycznie i kulturowo z dziećmi.

Kolorowy Dzień Dziecka w Indiach vs. rzeczywistość

To święto przypada 14 listopada i powiązane jest z urodzinami pierwszego premiera Indii (Jawaharlala Nehru), który ustanowił Dzień Dziecka w Indiach. Dzieci mają wtedy więcej luzu. Mogą zostawić szkolne mundurki w domu i przyjść na lekcje ubrane kolorowo. Maluchom do ubrania przyczepia się różę, którą mogą komuś podarować.

Ale w Indiach sytuacja dzieci wcale nie jest kolorowa, zwłaszcza dziewczynek:

  • aż 100 mln dzieci poniżej 14. roku życia pracuje, w tym 5 mln dzieci pracuje niewolniczo
  • 50 tys. dzieci pracuje w toksycznych manufakturach zapałek, już od 3. roku życia!
  • dzieci kończą edukację zaledwie po paru latach (tylko 15% kontynuuje naukę w szkole średniej, a 7% idzie na studia)
  • zdarza się, że dziewczynki (mniej pożądane w tradycji hinduskiej od chłopców) tuż po narodzinach są uśmiercane

Rząd wprowadził niedawno Dzień Dziewczynki świętowany 24 stycznia. Wprowadzono też zachęty dla dziewczynek chodzących do szkoły – inicjatywy te podejmowane są przez powołane do tego celu Ministerstwo Kobiet i Rozwoju Dzieci. Z kolei w Radżastanie rodzice otrzymują tzw. becikowe (1,8 tys. rupii, czyli jakieś 100 zł) za narodziny córeczki. W biedniejszych społecznościach rodzice odbierają te środki, po czym uśmiercają córkę…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *